کد مطلب:36994 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:26

گنجینه پرسمان » اهل بيت

اگر حضرت علي نخستين كسي بود كه پس از بعثت پيامبر به او ايمان آورد در اين صورت و ضع حضرت علي پيش از بعثت چگونه بوده است؟

مقصود از ايمان در اينجا همان ابراز ايمان ديرينهاي است كه پيش از بعثت جان حضرت علي(ع) ازآن لبريز بوده و لحظهاي از آن جدا نميشده است. زيرا بر اثر مراقبتهاي ممتد و مستمر پيامبر اكرم(ص) از حضرت علي(ع) ريشههاي ايمان به خداي يگانه در اعماق روح و روان او جاي گرفته، وجود او سراپا ايمان و اخلاص بود.
از آنجا كه پيامبر تا آن روز به مقام رسالت نرسيده بود، لازم بود حضرت علي(ع) پس از ارتقاي رسول خدا به اين مقام، پيوند خود را با رسول خدا استوارتر سازد و ايمان ديرينه خود را به ضميمه پذيرش رسالت وي ابراز و اظهار نمايد.
در قرآن مجيد ايمان و اسلام، به معني اظهار عقيده ديرينه بسيار بكار رفته است. مثلاً آنجا كه خداوند به ابراهيم دستور ميدهد كه اسلام بياورد او نيز ميگويد: «براي پروردگار جهانيان تسليم هستم» بقره/131.
در قرآن كريم از قول پيامبر اسلام(ص) در باره خود چنين آمده است:
«وَ أُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبَّ الْعالَمِينَ» مؤمن/66
[به من امر شده است كه پروردگار كه در برابر در برابر پروردگار جهانيان تسليم گردم.]
مسّلماَ مقصود از اسلام در اين موارد و مشابه آنها، اظهار تسليم وابراز ايماني است كه در جان شخص جايگزين بوده است، وهرگز مقصود ازآن تحصيل ابتداييِ ايمان نيست. زيرا پيامبر اسلام پيش از نزول اين آيه وحتي پيش از بعثت، يك فرد موحد وپيوسته تسليم درگاه الهي بوده است. بنابر اين بايد گفت ايمان دو معني دارد:
1 ـ اظهارايمان دروني كه قبلاً در روح و روان شخص جايگزين بوده است. مقصود از ايمان آوردن علي(ع) در روز دوّم بعثت همين است و بس.
2 ـ تحصيل ايمان و گرايش ابتدايي به اسلام. ايمان بسياري از صحابه و ياران پيامبر ازقسم اين بوده است.

---

فروغ ولايت
آية الله جعفر سبحاني